Przedmiotem Projektu jest System mechaniczno-elektroniczny do zarządzania ulem pszczelim. W ulu będą sztuczen ramki umożliwiające usuwanie miodu bez wyjmowania ramki z ula, przy czym sztuczna ramka składa się z komórek heksagonalnych i jest zbudowana z czterech części, z których dwie są ruchome względem siebie. Ruchome części są wykonane z metalu (miedzi) i są odsuwane o ścian wewnętrznych ramki powodując wypływ miodu z komórek. Do ścian zewnętrznych w części środkowej są przymocowane noże wraz szczotką do odsklepiania miodu. Cały system wspomagany jest silnikiem oraz system do zarządzania informatycznym. Wyniki projektu wykorzystane będą w sprzedaży firmy: innowacyjne ule, system do zbierania danych, badania naukowe i publikacje, doradztwo w zakresie hodowli pszczół w orpaciu o nowoczesne technologie.
Budżet całkowity: 225 437,00 zł
Kwota pomocy : 225 437,00 zł
Tymczasem pszczelarstwo z jednej strony jest niszową i konserwatywną gałęzią rolnictwa i cieszy się niewielkim zainteresowaniem wśród młodych rolników, z drugiej zaś staje się popularne wśród ludzi mieszkających w miastach. Unowocześnienie produkcji pszczelarskiej, polegające na zaadoptowaniu nowoczesnych rozwiązań IoT (Internetu rzeczy), spowoduje, że pszczelarstwo stanie się atrakcyjniejsze dla młodego pokolenia bez utraty jego pozostałych walorów, zwłaszcza przyjemności obcowania z pszczołami. Zarządzanie procesem produkcyjnym stanie się łatwiejsze, mniej czasochłonne. Pszczelarstwo stanie się również bardziej odpowiedzialne, a produkcja zrównoważona pod względem wpływu na środowisko naturalne. Obecnie zgłaszane są obawy dotyczące braku odpowiednich kompetencji u osób podejmujących się amatorsko utrzymywania pszczół, zwłaszcza w mieście, ale nie tylko. Brak doświadczenia i brak czasu rodzi ryzyko występowania częstych rójek, co w miastach nie tylko nie jest akceptowane społecznie, ale i stwarza niebezpieczeństwo dla mieszkańców. Podobnie, w pasiekach amatorskich może dojść do przeoczenia rozpoczynających się, czy już toczących się w rodzinie pszczelej procesów chorobowych, co stwarza ryzyko epidemiologiczne dla lokalnej i sąsiednich populacji pszczoły miodnej, a nawet populacji dzikich zapylaczy. System inteligentnego ula wyposażonego w czujniki monitorujące stan rodziny i przesyłający zdalnie informacje wraz z interpretacją ich znaczenia, ułatwi bieżącą kontrolę nad stanem rodziny pszczelej, umożliwi zdalne konsultacje ze specjalistami, np. lekarzami weterynarii. Możliwość natychmiastowego wykrycia zatrucia pszczół pestycydami umożliwi szybką reakcję pszczelarzowi, nawet jeśli znajduje się on daleko od pasieki. Pasieki wyposażone w rozwiązania, które będą rezultatem operacji, współtworzyć będą system szybkiego reagowania dla służb weterynaryjnych oraz budować niezwykle cenną bazę zobiektywizowanych danych dla nauki. To z kolei pomoże w ograniczeniu presji, jaką pszczoła miodna wywiera na populacje zapylaczy dziko żyjących oraz w opracowaniu wzorców postępowania z pszczołami w celu ograniczenia stosowania środków leczniczych. System inteligentnego ula będzie również sprzyjał utrzymywaniu lokalnych populacji rodzimego podgatunku pszczoły miodnej, co przyczyni się do ograniczenia troski o zachowanie zasobów genetycznych.
Budżet całkowity: 2 684 953,31 zł
Kwota pomocy: 2 283 612,00 zł
Polimorfizm β-kazeiny warunkuje seria kodominujących alleli: A1A1, A1A2 i A2A2. Aminokwas A1 beta-kazeiny uwalnia peptyd opioidowy beta-kazomorfinę-7 w momencie trawienia enzymatycznego. Należy podkreślić, że peptyd ten wskazywany jest jako potencjalny czynnik ryzyka dla występowania takich chorób jak arterioskleroza, cukrzyca insulino-zależna, syndrom nagłej śmierci noworodków, czy chorób neurologicznych. Najnowsze dane wskazują, że frekwencja genu A1 w porównaniu z A2 jest znacznie wyższa. Dlatego też powinna być prowadzona ukierunkowana praca hodowlana na zwiększenie częstotliwości występowania homozygot A2A2 w aktywnej populacji bydła mlecznego. Właściwości przeciwutleniające mleka wynikają z obecności enzymów antyoksydacyjnych, m.in.: dysmutazy nadtlenkowej, peroksydazy glutationowej selenozależnej, reduktazy glutationowej, oraz laktoferyny, kazeiny, C18:2 cis-9 trans-11, oraz kwasów tłuszczowych z rodziny ω-3. Głównym źródłem α-retinolu, α-tokoferolu oraz β-karotenu w tłuszczu mlekowym jest pasza, dlatego też ukierunkowane żywienie powoduje zwiększenie poziomu antyoksydantów egzogennych. Mleko produkowane w Juchowie jest w jakości ekologicznej, biodynamicznej i jako efekt realizowanego projektu będzie certyfikowane także jako gwarantowana tradycyjna specjalność (GTS), czyli mleko sienne. Istotnym wyróżnikiem „mleka siennego” jest jego bardzo wysoka jakość. Wskazuje się przy tym na bezpośredni związek między nadmiarem wolnych rodników, a obniżeniem odporności zwierząt i ich podatnością na choroby. Mając na uwadze powyższe, zwiększenie poziomu antyoksydantów jest korzystne z punktu widzenia dobrostanu zwierząt i kształtowania się jakości potencjału antyoksydacyjnego mleka. Mleko sienne A2 jest rozwiązaniem innowacyjnym w skali krajowej.
Budżet całkowity: 2 502 309,92 zł
Kwota pomocy: 1 614 058,00 zł
Celem operacji jest produkcja najwyższej jakości mięsa indyczego od ptaków żywionych paszą wyprodukowaną we własnej mieszalni pasz z wykorzystaniem materiałów paszowych poddanych procesowi zakiszania jako alternatywnej do suszenia metody pozyskiwania komponentów możliwych do wykorzystania w produkcji pełnoporcjowych mieszanek paszowych dla indyków rzeźnych w skali towarowej. Wprowadzenie wilgotnych, zakiszonych surowców do pasz obniży koszty surowcowe w produkcji pasz pełoporcjowych, poprawi zdrowie ptaków i parametry produkcyjne dzięki prozdrowotnemu wpływowi zakiszanych materiałów.
Budżet całkowity: 5 355 393,48 zł
Kwota pomocy: 4 246 733,00 zł
Potrzeba realizacji operacji wynika z konieczności zapewnienia alternatywnych źródeł surowców do produkcji pasz, przezwyciężenia ryzyka niedoboru białka i sprostania rosnącym wymaganiom jakościowym w tym zakresie.Taką obecują alternatywą jest biomasa mikroglonów. Przeciętna zawartość białka w komórkach tych organizmów to ok. 50% , ale może osiągnąć nawet do 70%. W przeciwieństwie do tradycyjnych substratów białkowych pasza z mikroalg jest też nieocenionym źródłem węglowodanów, wartościowych nienasyconych kwasów tłuszczowych, aminokwasów, witamin, minerałów. Produkcja biomasy jest przyjazna dla środowiska i ma niską wartość współczynnika ILUC, nie konkuruje z uprawami roślin spożywczych. Potrzeba realizacji operacji wpisuje się więc w działania odpowiadające strategii zrównoważonego rozwoju wsi i rolnictwa. Wymiernym rezultatem realizacji projektu będzie wysokowartościowa, wysokobiałkowa pasza jednoskładnikowa o szerokim spektrum możliwości jej zastosowania w żywieniu zwierząt gospodarskich.
Budżet całkowity: 2 652 578,22 zł
Kwota pomocy: 2 206 966,05 zł
Głównym celem operacji jest opracowanie innowacyjnej technologii analizy składu chemicznego mleka oraz sensorów gazów fermentacyjnych (metan, dwutlenek węgla) online w połączeniu z automatycznym mikrodozowaniem dodatków paszowych w robotach udojowych w celu ograniczenia emisji amoniaku, metanu oraz dwutlenku węgla do środowiska naturalnego.
Budżet całkowity: 5 414 011,22 zł
Kwota pomocy: 3 843 651,05 zł
.png)
Doskonałej jakości wołowinę kulinarną pozyskuje się w warunkach żywienia pastwiskowego. Do tego celu predysponowane jest młode bydło opasowe, a przede wszystkim technologia krów mamek, od których odsadki stanowią cenny surowiec rzeźny lub mogą być dalej opasane do uzyskania większej masy. Opas ekstensywny bydła może obejmować zarówno byki lub jałówki, jak i wolce, których mięso jest traktowane jako lepsze jakościowo, zaś same zwierzęta są lepiej predysponowane do efektywnego wykorzystania pasz objętościowych. Stosowanie w żywieniu bydła mięsnego runi pastwiskowej posiada bardzo korzystny wpływ na jakość mięsa. W odróżnieniu od żywienia bydła kiszonkami i paszami treściwymi, w mięsie pozyskanym od zwierząt wypasanych na pastwisku stwierdza się zwiększoną zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych, składników o właściwościach antyoksydacyjnych (CLA cis9 trans11, Iso-C15:0, β-karoten, witaminy z grupy B i inne), a także składników mineralnych, m.in. żelaza i cynku. W wielu krajach Europy i świata konsumenci poszukują tego typu wołowiny jako prozdrowotnego produktu spożywczego („green beef”). Ten aspekt, jak i dobrostan zwierząt, przemawiają za większym wykorzystaniem pastwisk w chowie zwierząt, co stało się jednym z priorytetów w polityce rolnej Unii Europejskiej. Pastwisko dostarcza paszy naturalnej, wartościowej oraz dostosowanej do fizjologii trawienia przeżuwaczy. Zorganizowanie efektywnego żywienia pastwiskowego bydła mięsnego nie jest jednak łatwe. Wymaga wiedzy i nakładów materiałowych. Aktualne trendy w użytkowaniu pastwisk polegają na aplikacji innowacyjnych narzędzi wspomagających decyzje, głównie poprzez sterowanie wypasem za pomocą systemu IoT (Internetu rzeczy). Jego kluczowym elementem jest stosowanie wirtualnych ogrodzeń pastwisk. Poprzez technologię GPS i montowane na szyjach zwierząt odbiorniki sygnału fal możliwe jest sterowanie stadem dla lepszego planowania i organizacji wypasu.
Budżet całkowity: 1 635 147,36 zł
Kwota pomocy: 1 262 822,00 zł
Projekt Let’s Bee (wdrożenie nowych rodzajów uli z platformą transportową, która pozwala zminimalizować nakład pracy pszczelarzy i zmaksymalizować pozyskiwanie miodu) realizowany jest przez Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) za pośrednictwem Polish Challenge Fund, przy wsparciu finansowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.
The project Let’s Bee (Integration of new types of beehives with the transportation platform which allows to minimize beekeeper workload and maximize honey harvesting) is implemented by the United Nations Development Programme (UNDP) through the Polish Challenge Fund, with the financial support of the Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Poland.
Więcej informacji znajdziesz na: https://polishchallengefund.org/